İnsan hep ışık arar; bir kelimeden,bir cümleden,bir halden aydınlanmak ister.

Ne muazzamdır değil mi göğümüzdeki güneşi Rahman Rahîm Allah söndürmedikçe sönmeyecek.Ve o ışık nasıl iç yüzü ayan beyan ediyor.Ne kadar da açık ve insanı heyecanlandıracak kadar.

Hiç güneşimiz olmasaydı,farklı bir yaratılış ile yaratılsaydık ve dokunduklarımızı kemali ile görememenin kederi ile görebilecek birşey arasaydık.Güneşten evvel ateşe kavuşsaydık,görebildiklerimiz ancak o ateşin aydınlatabileceği kadar olurdu.

Rabbimizin sözü ve güneş Rabbimiz istediği vakte kadar parlayacak,onu söndürebilecek hiç bir kuvvet yoktur.O sözü tahrip etmek isteyenler bilerek veya bilmeyerek güneşin önüne duvar olmaktan başka birşey olmazlar.Onlar dahi bilmiyor ki o nurun ışığında yol alıyorlar.Yok inkar ediyorlarsa tüm güzel kelimeleri hayatlarından çıkarsınlar.Ne kalır?Sadece posa!Nur verilen insanda kir temizlenir,hak kalır.En güzel kelimelerde Allah'ındır.

Kerim Mecit kitabımız Kur 'an bir sadra inerse o sadr nurunu bulur,inşiraha kavuşur.

Rabbimiz bizi Kur 'an nuru ile diri tut.Evvelimize ahirimize nur olsun.

Hû Bakî Hû.

@ikraela