Hurafeye Dönen Semboller

Dua edip de hiç mahsun olduğumu görmedim,evimin içindeyken de dışardayken de.Allah dostlarını ziyaret etmemiz onun ışığına katkı sunmamız iledir.O ışık ki onun bıraktığı eserlerdir. Hatta kendi yaşadığı salih hayat eserdir.O eserleri ne kadar diri tutabilirsek o kadar ışığı yanar,bize de hayr olur.Özellikle dualarımız olsun diye türbelere gitmemiz onun maneviyatına zarardır. Sembollerin anlamı zaman ile insanlar hallerini bozdukça değişir,neye inandıklarını bilmeden başkaları yapıyor diye yapmaya başlarlar,türbelerde mum yakmak gibi.
Mum o devirlerde sadaka yerine geçtiği gibi bir yandan da türbede yatan Allah dostunun vaktinde kandil gibi etrafını aydınlattığını anlatmak içindir.Oraya giden istiyorsa orada yatan Allah dostunun kandili sönmesin,onun hayatını öğrenip varsa eserleri onla nasiplenmek ya da gün yüzüne çıkarmak onun kandilini yakmaktır.Maalesef bunlar unutulunca mum dilek mumu haline gelmiştir.
Aslında o Allah dostunun eserlerinden hakkı ile nasiplense binbir aydınlık ona açılır.
Bu karanlıkta mum yakıp kitap okumaya da benzer.Kitabı okuyup salih işler yapana nur üstüne nur olur.Kur'an'mız dahi en çok dilekler olsun diye okunuyor fakat özüne sırt çeviriliyor ya da özü ile alaka kurulmuyor.Alaka kurulmayınca da bağ oluşmadığı için ne dilde ne kalpde ne halde meyvelenemiyor.İstiyorsak Kur'an'dan hakkı ile nasiplenmek dünya ahret iyiliğimiz için Kerim kitabımız ile sevgi ile alaka kurmalıyız.
Ey bizim Rahman Rahîm Rabbimiz Kerim'sin kelimeleri bahşedensin,Nur'sun nuru veren bize dünya ahiret nur ver.Nurları ile haşr olanlardan eyle!
Cumamız alemlere nur olsun,zalimin iki eli de kurusun,masumların, mazlumların güleceği nur doğsun.Âmin ya Muîn.

ikra ela