Toprak her şeyi kısa veya uzun vadede hazmediyorken, mübarek tohumları, çekirdekleri hazmetmiyor. Lale soğanı bir sene çürümeden korunuyor o bağrın içinde...
Toprağın hazmına uğramayan bir seddi var. Bu set hangi vakit hazm oluyor ? İçindeki can filizlenip, köklenip dallanınca... Ne harikulade bir muazamlık değil mi? Mâni Allah ne varsa vermek elindedir, tasvip etmediği işleri durdur. Şöyle kendi alemimizle birlikte, kainatta ki alemlere baksak Mâni ismini satır satır okuruz. Ellerimiz şahit dallar gibi uzamıyorlar, tırnaklar uzadığı halde mesela. Burnumuz kulaklarımız, ayaklarımız limitsiz uzasa nasıl anlam değişirdi değil mi? O yaratılışa göre ahtopot gibi olurduk fakat bu uzama sürseydi her an, ya ağaçlara mani koyulmasaydı hatta bir tek ağaç dünya kurulalı büyüdükçe büyüseydi, tüm dünyaya sarabilecek şekilde ya da bitkiler inanılmaz şekilde büyüselerdi hangi yolu açabilirdik?
Yani belli sınırlarda olan şeylerden sınırların kalktığını düşünelim, şimdi ki kalbimizi heyecana getiren o muhteşem manzaraları bulabilir miydik?
Öyle muhteşem bir düzen var ki hiç bir tesadüf denilen şey bunu açıklayamaz? Tesadüf yok zaten, tesadüf zannedenlerin aldanması var. Ben şahitlik ederim ki hayatımda hiçbirşey tesadüf değil.
Fotoğrafta ki keçi komşumun, dün fotoğrafını çektim. Az yaklaştım o da yanıma geldi, bir iple onun yerinden ayrılmasına engel koymuş komşum. Bu engel koymak bu keçiye zarar değildir, onu birçok zarardan önleyecek faydadır. En başta sahipli olduğunu gösterir. Sahibi yanında olmadığı içinde onu sevme hakkı bulmadım kendimde her ne kadar da yaklaşmış olsa da...
Evet bu mâni koyabilmek ehliyeti insana verilmiş ehliyettir. Doğru yerde hak, adil olan doğru sınırlar koymayı. Evde çocuklarımızı korumak için maniler yaparız. Koruma erdemimizi çocuğu köreltecek şekilde yaparsak o kökü kesilmiş bitki gibi olur. Makas tehlikelidir fakat makası kullanmak becerisini de kazanması çocuğu geliştirir. Makası gözetimimiz altında kullanmasına izin vermek onu tehlikeden korur, bunun gibi milyonlarca örnek verebiliriz.
Yeryüzü Mâni esma-i şerifini okutur bize, Vakıa suresinde ki nur ayetler bize onları işaret eder. Suyumuz acı bir su olarak yağdırılabilinirmiş mesela ya da ektiği iz tohumlar kuru bir çöp haline getirilebilir miş! Hiç mi rastlamadık odunlaşmış bir havuca, turpa ya da kabuğu odun gibi domatese... Demek ki korunuyor, demek ki bizler için kötü oluşuma akmasını önleyen engeller koyuluyor. O halde vakıa suresinde dendiği gibi"fessebih bismi rabbikel Azîm "haydi" Rabbinin Azîm ismi ile hareket et" , senin için sen daha yokken kötülükleri iyilik ile değiştiren, zararlıyı fayda ile değiştiren Mâni Allah'ın ismiyle... Saysak bitiremeyiz, şu muazzam yaratılmış arz, sema bu gerçeği haykırıyor, o vakit haşyetle , huduyla, muhabbetle okuyalım. Yüreğimizde cennet çiçekleri açsın. Estağfirullah el Azim "Elhamdullillahi rabbil alemin. " İkra ela
0 yorum:
Yorum Gönder