Mendos dağının başı sabahtan beri dumanlıydı.Hafif hafif de gürlüyordu.Halbuki ondan başka heryer güllük gülüstanlıktı.Her tarafı kaplayacak bir derdi yok gibiydi.
Fakat dert bu içselleştirip,yoğunlaştıkça daralırsın,kabarırsın bırak benliğini hücrelerine kadar siyah buluta dönüşürsün.Dayanamaz ve patlarsın,gözlerin şimşek çakar,kaçışır masumlar sığınabilecekleri  bir oyuğa,öyledir işte bu hal insan hali,kalp hali...sonra ne varsa dökersin pıtır pıtır...göz yaşlarına dayanamaz yer kucak açar...
Yeter ki işte dolu olmayalım insanlık hali,dolalım da dolu gibi yağmayalım,masumları ürkütmeyelim,rahmet yağmuru gibi olalım.
Bu yaz başı ergen halinin son demleri gibidir de,bazen neşeli günlük güneşlik,bazen de böyle karakış kesilir ne varsa döker içinden.
Vallaha bu mübarek yağmurun dili çok,mesela bir dert ile yoğunlaşmış insanın kalbini bir kâğıda dökmesini de anlatır yada dertlerin pençesinde kendi kendini yiyen bir insanın secdeye gözyaşlarını akıtmasını da anlatır.

Umudumuzu kesmeyelim yağmur yeniden başlamaktır da,yürekteki güzelliklere can suyu...
Yağmur arzın damlaları
Arzularımız hayırlı ise rahmet damlaları...
Elhamdülillahirabbil alemin.
Estağfirullah Azîm
@ikraela