Kendini göremeyen yüz,kendini göremedikçe bilemeyen,tanıyamayan yüz!Yüz kendini özler mi?Kendini özleyen yüz ayna ister.Ayna nesnedir,yansıtıcıdır,anlatır.İnsan her gördüğünü yansıtıcı ve anlatıcı görür ise kendini görür,kendini bilir,kendini tanır.
Seni anlatmayan mey'den usandım.
Elleri yaratan hiç onun neler yapacağını bilmez mi?
Ey Allêm'ul -Guyub Rauf - ur Rahîm Rabbimiz bizi Senin beğendiğin halde dirilit,baki dirilerden et,ya Hadî, ya Halîm ey...
Değil mi elleri,kalpleri,dillleri bu kadar güzel yaratan, anlam,mizan,ölçü, hakikat,hikmet ile donatan onu ancak hakkı ile kullanılınca razı olur. Ah nimetini saymak ile bitiremiyoruz. Şu sayfalar şahit sanki göğe bakar gibi göz yorgun geri dönüyor.Ne A'lâ...
Yok yok vallahi Ondan başka ilah,Rab,Melik...
İşte dil aciz kalıyor,söylemelere de...
Bir nükte etse bin deniz açılıyor yüreklere...
Öyle muhteşem ki ,her ne güzel kelam yüreğimizden düşüyorsa işte hep o göğün yağmurlarından. Fıtratımıza her bir ekilmiş tohum can buluyor.
Hayran olmamak mümkün mü?
İnsan Alim ismine bir yüz dönünce zihninde açılan pencereden bin fikirler denizin içine dalmış gibi inci mercan buluyor.Kum akıp gidiyor inci eline, yüreğine düşüyor.
İnsanın nasibine bazen bir kitap düşüyor içinde ki bir nükte için, bazen bir nükte düşüyor bir deniz için...
Nuh (a.s ) 950 yıl çağırdı hak olan Rahman Rahîm'e...
Peygamberimiz halen risalet görevinin yapıyor. Yapmasaydı getirdiği Kerim kitap halen bu kadar muhteşem konuşmazdı...
O göğe yeter ki bir yönel...
Ah en güzel kelimelerin sahibi Mütekellim tüm yarattığın kuşların dilleri ile zikir demine oturt kalbimizi.
Seni anlatmayan mey'den usandım.
İkra Ela
#instagramyazılarım
#nedenselamdankoptukbiz
@ikraela
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
0 yorum:
Yorum Gönder