Pazartesi, Mayıs 21, 2018 By: Oku Arz

Karne Günü



Sessiz içimizden konuşmalarımız ne alâ bir rahmet değil mi?

Ya her 
düşündüğümüzü,duygumuzu,hissimizi,
gördüğümüzü sesli konuşan olsaydık.Dünya kaosa girerdi.Kimse kimseyi dinleyemezdi,dinleyemediği halde acımasız bir uğultuya dönerdi.Sağır olurdu hayat...

O kadar konuşur ki içimiz ondan da sıkılırız,ondan ararız bizi bizden de kurtaracak derin dalıp gideceğimiz meşguliyetler.Aslında yine de kurtulamayız,hisli hisli sessizliğin de ötesinde dinler, algılar,analiz eder,seçer,yorumlarız.Gece uyusak sabah gözümüzü açmadan konuşur, bilgisayarda açık unuttuğumuz dosya gibi...ya dosyayı günceller yeniden başlarız ya da yeni dosya açarız.

Bazen kendimi öğretmenimin "Hadi kızım oku bakalım, öğrendiklerini!"der gib hissederim,bir bir sayar yüreğim...

Yüreğimizi ellerimize alsak konuş desek ne ile hemdem olduysan oku desek!"Ben okuma bilmem" der mi?Okuyor okuyor okuyor,dillendir,Bismillah ile...seç!

Bugün karne günüymüş,heyecan günü,yapılana edilene ne değer biçildiğini bilme günü...

Çocuklar büyüyeli bu tatlı telaşı unuttuğum gün.

Sevgili kıymetli çocukların,gençlerin #karne leri hayırlı olsun.

Gerçek karnemiz elimize verilmeden evvel sayılı imtihanların içindeyiz değil mi kıymetli veliler.İstersek Rafi esmasından şule Halîm esmasından bir tecelli hemen celallenmeyeceğiz.Hepimiz öğrenciyiz ve gerçek makamlar o son yurtta...Hadi yeniden başlamaya,Bismillah...

@ikraela

#karnegünü

0 yorum:

Yorum Gönder