Hayattan hiç bir tat alamıyorsak kabuk geveliyoruzdur.Elbise kabuktur,tat ruhta...ruha kavuşmayınca tat tuz yok!
Fethiye az sonbahar çok az kış biraz yaz çokta ilkbahar huylu bir yer.Hali ile dışarıya çıkmak için elbiselerimiz de çeşitleniyor.Bir kalın,bir ince bir orta kalınlıkta kab.
Bana geçenlerde bu durum neyi hatırlattı biliyor musunuz?
Bize sıcak davranan bir insanı görünce hemen kendi sıcak yüzümüzü giyinmeyi.
Hemen ne varsa pıtır pıtır açmayı.
Soğuk mu hemen soğuk oluruz.Soğukta insan sıcak elbisesini giyinir mi?Azcık gülümserse orta yolu tutarız.Hayret değil mi mevsimlik kıyafetlerimiz de sözünü dedi.Düşünürsek daha nelerde der mesela!
Yalnız insanın güneşe (gülüşe)aldanıp soğuk ile karşılaşması da var.Soğuk zannedip sıcak bulması da var.Ürkek yaklaştığını gül gibi bulmakta var.Sadece gülmek değil hayat ağlamakta var.Gül bahçesi hem gülü hem dikeni anlatır.Hanımeli,zambak,sümbül bahçesi muhteşem bir bahçedir.En harika rayihalar duyulur orada...fakat o deme fazla dayanılmaz.O demde zaten hep durulamaz.Hayatın zıtları olduğu gibi eş anlamlıları da vardır.
Hep aynı halde kalmak tekammüle zarardır.Gülü bilen dikeni de bilmeli,bilmeli ki olmayı bilmeli,ağlayanı bilmeli,duyarlı olmayı bilmeli.
Dünyanın cennetten sadece bir yudum olduğunu bilmeli,onu kana kana içmeye gelmediğini görmeli,hakikate arkasını dönünce hakikatin ölmediğini görmeli.Azcık kanamalı yüreği gayp ede ede olur insan....
Gül dahi olsan tutsak olma zikkeye,köstek vururlar ayağına daf geçer boynuna bizim avcı dedi...
(11 şubat 2018)
Kalbimiz bir öz canım kalbimiz bir. ..Aynı özden aynı ruhtan
Hep ahseni istiyorNefse bağlı olan esfele düşüyor.
Nefs elbisesini temiz tutan ahseni görüyor yoksa gönül güzele meftun.Sevgiye aşık.
Sevgiyi kalbimize yazan bir biz Ondan en çoook Onu ararız.Aşığın dili bazen hatalı olur, bazen peltek,bazen kekeç bazen öyle seridir ki kendini unutunca sadece Onla kalınca bülbül olur şakır...Biriz biz Bire gideriz kalbimiz. Kalbimizi onun için sökmek atmak isteriz.Kalbi sökmek dileyince,kalbin diline ereriz.Ah!Bir dili anlamak en çook ne ile yakine erme ile yakin olmadan kim hakkı ile bir dili söktü?
Yakin olmadan uzaktan kuru kabuk geveleyen ancak yüzden bildi suyu yandı fakat suyu aramadı,suyu gördü ama suyu içmedi,suda yüzse yine suyu içmeyince suyu bilmedi.Bir dağa yakin olunca onun havasını, suyunu içer insan,kuşunun da dilini söker...Güzel can sen zaten olmuşsun mercan,kalp dilini sökmüş yoksa böyle şakır mıydı hiç?
Avcı konuşuyorduKimin konuşturduğunu bilmeden konuşuyordu...
Torbasında ki sırları açtı.
Hem av hem avcı olduğunu bilmeden...
Daf,zikke nedir ben nereden bilirdim?
Köstek kelimesi ise sadece kuru kabuktu bana.
Önce olsam eski ben dinlemezdim.Şimdi gözlerine baka baka dinliyorum. Çünkü muhabbet girdi gönlüme.
Kör olan değilde nankör olan ayıkmazmış bildim.
Bu sözler fazla açık değil değil mi?
Çünkü bu sözler derya...
Biraz yabancı yani yakin olmadığımız kelimelerin kabuğunu soyun göreceksiniz.Öze erince,içinde ki çekirdeği sulayın o ne olduğunu anlatır?
Fotoğrafta ki sözlerim ilk sözler yüreğime dalgalarca aktığı zamandan,şaşa şaşa yüreğimden akanlara ben nerden bilirdim bir kuş remzini!
Rabbimiz Ğafur-ur Vedûd'sun uyandır bizleri,Sen açmazsan gözleri kim açar ki!
Amin ya Muîn. Hû Bakî Hû illa Hû...
Adımların Hacer unutma bunu
Adımların Hacer unutma bunu
Ben nereden bilirdim Haceri
Safa ve Merve arasında
Ben nereden bilirdim Safa ve Merve'yi
Ah!
Ey Rabbimiz Sen Safa ve Merve arasına Sen koydun kalbimi
Bir dağ benim diğeri dünya iki dağ arasında bulurum kalbimi,taş kalbimi,kara taşımı,cennetimi...
Yeniden yeniden başlamak gerek
Adım adım, Adın ile,her Adın bin kanat takar gönlümüze...
Bismillahirrahmanirrahim
İkra Ela
#instagramyazılarım
#Tefekkürlerim
#kunf
@ikraela
@ikraela
0 yorum:
Yorum Gönder