KURBAN

Sözlükte kurban yakınlaşmak demektir. Allah için en iyiyi yapan olunca kur/b/an'ın ile peygamberimizin ahlakı ile ahlaklanmış yaşayan kuran olursun. ANI KURAN AHLAKI İLE KURAN OLURSUN.
Kurban bayramımız hz. İbrahim makamında bir namazgah edinerek çıkılan yolun sembolik ve fiili hali ile Allah'a şirk koşmadan Hz Muhammed (s.a.v)güzel ahlak nuruna kavuşma yolculuğudur.
O güzel ahlak ki Allah için en güzelini yapan haline gelinceye kadar sürer.


Bakara, 261. Ayet: Mallarını Allah yolunda harcayanların durumu, yedi başak bitiren ve her başakta yüz tane bulunan bir tohum gibidir. Allah, dilediğine kat kat verir. Allah, lütfu geniş olandır, hakkıyla bilendir.

Bakara, 262. Ayet: Mallarını Allah yolunda harcayan, sonra da harcadıklarının peşinden (bunları) başa kakmayan ve gönül incitmeyenlerin, Rab'leri katında mükâfatları vardır. Onlar için korku yoktur. Onlar üzülmeyeceklerdir de.

Bakara, 263. Ayet: Güzel bir söz ve bağışlama, peşinden gönül kırma gelen bir sadakadan daha hayırlıdır. Allah, her bakımdan sınırsız zengindir, halîmdir (hemen cezalandırmaz, mühlet verir).

"Bakara, 267. Ayet: Ey iman edenler! Kazandıklarınızın iyilerinden ve yerden sizin için çıkardıklarımızdan Allah yolunda harcayın. Kendinizin göz yummadan alıcısı olmayacağınız bayağı şeyleri vermeye kalkışmayın ve bilin ki Allah, her bakımdan zengindir, övülmeye lâyıktır."

Paylaşmak yakınlaşmaktır.
Rabbimiz gönül incitmeden,başa kalkılmayan bir paylaşma ister.
Rahman Rabbimiz bunları bizden ister ki bir birimizin gönlünü yıkmayalım.Yakına erelim.

Bin kez Arafat'a çıksak, gönülden Allah için nefsimizi kesip kurbanımızı en özden sevdiklerimizden infak etmeyince,içimizde ki kinleri kibirleri taşlamadıkça gerisin geri çıktığımız marifet dağından düşeriz.
Habil'in kurbanı neden kabul oldu?
Biz Habil'in yolunda olanlardan olalım.Kabil'in haset ateşini içimizde bir nebze hissetsek hemen onu söndürecek iyiliğe koşalım.

Ne yazık ki çocuklarına meyve alamayacak durumda olanlara bahçesinin en adi malını verenler öyle ziyan içindedir ki farkında dahi değildir.Ürünün iyisinden zaten satın alabileceklere kalitelisini verip kötüsünü fakire vermek gönlü yıkmaktır.
Ne yazık ki bunlar yaşanıyor.Kur'an'dan kopuk yaşayan insan yaptığını üstelik hayır sanıyor.Bu ise en basit gibi görünen örnektir,fakat bizim basit önemsiz zannettiğimizi Rabbimiz kabul etmiyor.Elimiz ile dilimiz ile gözlerimiz ile dahi insanların kalbini kıracak işlerden uzak olup gönül kırıcı değil gönül yapıcı olmamız isteniyor.
Kendi göz yummadan almayacağı şeyi fakire vererek,kendine yakınlık bağı kurulacağına bağlar kopuyor.Bu akraba olduğunda daha da vahim oluyor.

Makam ,servet sahiplerine hediyeleşmede dahi kaliteli ve maddi değeri olan şeyler seçilirken,olanağı olmayan insanlara adi hediyeler hayır olamaz."Nasıl olsa ihtiyacı var,kullanır,o bunu yer vs.".Olanağı olmayan insan o kadar ince ruhludur ki kendine verilen adi hediyeye gücendiğini dahi anlatamaz.Üzülür fakat yine de bir şey demez.

Akraba olmak yakın olmak demektir.Akrabalar birbirlerine kan bağı ile bağlandıkları halde  birbirleri ile gerçekten yakınlık bağı kurmaz iseler,bir büyümüş çınar ağacı baltalanmış gibi bölük bölük olurlar.Yardımlaşma akrabalar arasında olursa bir zincir gibi toplumda hem maddi hem manevi huzur olur.Akrabaların kendi içlerinde gerekli bütünlüğü ve yardımlaşmayı korumadıkları için bir çok çocuk ankebutların ağına düşer. Rabbimiz kimlere infak yapılacağı konusunu Kur'an'da açıklarken en başta akraba kelimesi gelir.

Ne yazık ki günümüzde akrabalar dahi birbirini ötekileştirmiş,kendi akrabası içinde ki  olanağı olmayan öğrencilere  dahi destek vermeyerek sırt çevirmiş durumdadır.Akraba içinde baba kendini dahi idrak edemeyen bir sarhoş olmuş olabilir.Sırf o baba yüzünden mağdur olan babalı yetimleri bir de akrabalar yalnız bırakınca o çocuk çaresiz kalır.Bir de bu çocukluk devresinde ki yalnızlık ve çaresizlik ise daha acıdır.O çocuk için o kadar acıdır ki maddi manevi...ve böylece babası yüzünden kendine yüz çeviren akrabalara öfke duyarak büyür.Akraba olmak sadece kan bağı ile kalacak bir şey değildir.Büyüklerin yaptığı hatalar yüzünden çocukları yalnız bırakmak vebaldir.Akraba olanlar en başta kan bağından dolayı sorumludur.Müslüman olan için ise destek verebileceği her konuda sorumludur.Allah için sorumludur.Kınamadan,başa kalkmadan,temiz ve helal olanlardan;hiç bir şey veremiyorsa bir güzel söz bir tebessüm dahi infaktır.
Hz İbrahim'in oğlunu adaması temsilidir.
Özünü öldürme özünden ver demek gibidir.
Özün Allah'ı bir bilen insanlık fıtratındır.
Ve gerçekten özünden samimiyet ile karşılık beklemeden Allah için infak yapanlar,bir incir çekirdeği misali de olsa bir buğday tanesi misali gibi de olsa onun mükafatlarını görür.Hiç ummadığı zamanlar da,bir yaptığı güzel işin binler meyve vermesi bu dünyada güzelliklere nasip olması gibi ahrette de binler meyve ile mükafatlanacaktır.Ve yaptıkları her infak bir nur olarak onu bulacaktır.
Allah'a minnet ederek,hiç kimseden minnet beklemeyerek ihlas ile Allah için dönmek İbrahim'i yürüyüş,adanıştır.
İbrahim adanışın varsa İsmail teslimiyetin olur.
Hanne tefekkürün varsa Meryem takvan olur. Meryem takvan varsa İsa dirilişin olur,o zaman uyanır her hücren Hz.Muhammed(s.a.v)güzel ahlak tecellisiyle.

O zaman İbrahim'in kuşları gibi toplanır dağılmış ruhun,o zaman kanatlanırsın aşk ile, kalbin sadece Rabbine döner aşk ile...





                                                                ikra ela

                                                               @ElaIKRA