Celâlin Cemâl ile Dağılışı

Esma İle Yaşamak dergisinde Senai Demirci’nin ‘Dağ Dağa Esma Söyler’yazısı insanın yüreğine dağ gibi sözü çarpıyor adeta.Şerh olup yarılıyor,kendini gösteriyor,kendini kendine vuruyor...

Dağ dağa esma söyler’ de insan bir dağın karşısına geçip dağı okumaz mı?Bir de o dağ ile her gün dertleşiyorsa ;Balkonumda Mendos dağının karşısına,'Dağ dağa esma söyler'yazısını alarak oturdum.Dağın söylediği esmayı sindire sindire okuyabilmek için.
Balkonumda seyrine doyamadığım Mendos'un bu sene tepesi karlıydı.Tıpkı benim gibi.O üşür ben üşürdüm.Ben insanlığımdan üşürdüm.O bana bakar  ben ona bakardım.Benim başım dumanlıysa onun ki de,onun bağrı sisliyse benim ki de,çok nadir gördüm ferahladığını,nefes aldığını.Bir kere öyle bir perde çökmüştü ki üzerine yoktu! Koca dağ kalın bir sis örtüsünde,yoktu!Ya hep o örtüde kalsaydı! O beni görmeyince bir şey kaybeder miydi?Yok o kaybetmezdi!Kaybeden ben olurdum.Beni bana söyleyen Mendos’un meğer daha nice dilleri varmış.Esma ile bakınca gördüğüm.Allah’a hamd olsun ki esma ile yürüyen,yaşayan,bakan,okuyan yürekleri yarattı.Yüreklerine sağlık.

Mendos’a tebessüm ile bakıyorum şimdilerde çünkü:”Celâlin zirve zirve yükselerek cemâle değişi.Cemâlin perde perde eğimlenerek celâli giyinişi.”'Dağ dağa esma söyler'de ki cümlesini yüreğimde sindiriyorum.Mendosa bakınca artık hüznüm gitti.Çünkü görüyorum artık bulutlar dahi Celâlin cemâl ile ince ince kırmadan,şeffaf yağışı Celâlin rahmetinin perdesi.Allahuekber.

Kuşların Celâl ile havalanışı cemâl ile süzülüşü bin cemâl çiçeği açtırıyor kalbimde…Rüzgarın celalinde bin neşve kokusu yayılıyor,cemâle eğiliyor yanmış yüreklerimize su serpiyor.

"Mendos dağı bir gün Celâl ile saçılmış yünler gibi dağılacağının da farkındayım.Biliyorum bu da Cemâl’e inişin olacak.Farkındayım ne kadar dağ olsam kendime Cemâl'i aramadıkça bir celâl ile paramparça olacağım.Öğrendim…

Celâl dahi ki cemâl içinmiş.Ne kadar celâllensem Cemâl’den tutunmadıkça celalim beni benden,beni Cemâl’den edermiş.

Ömer(r.a)güzelliği gibi Celâlin zirve zirve yükselerek Cemâl olan söze değişiymiş.Ömer(r.a)’i ‘Ta’Ha’ ile celalinin Cemâl ile dizginlenmesini görmek imiş.Öfkeden dizginlenemeyen bir atın Cemâl ile boyun eğişiymiş.Dağ gibi yük olan nefsin sadece bir dağ esması ile yerle yeksan olmasıymış.

Celâlin Cemâle şahlanışı,Ömer(r.a)güzelliği…Ömer(r.a) şahitliği…  

                          ('Celâlin Cemâle Şahlanışı'Esma ile Yaşamak dergisinin söz ağacı sayfasında A.Cem Toprak teşekkürler muhteşem bir tefekkür,okurken Hz Ömer'in celal ile kıvılcımlar saçarak gelmişken vahyin ışığı ile Cemâl'i bulmasını hissettim.)


                                                                          ikra ela
                                                                          @ElaIKRA