Tüm kainat "Rahman,Rahîm"diyor. Öyle açık ki onu görenin kainat kadar sadrı genişliyor. Sanki en susamış halinde suyun kavuşması gibi... Hiç bitmeyecek zannedilen sancıya ölümün kavuşması gibi... Sanki ağırlaşan bedene uykunun kavuşması gibi... Şahit olduğum herşeyde rahmet görüyorum.
Zulüm mü var? Beşer zalim,cahil,aceleci peşin olan acele olanın peşinde o yüzden kapılıyor dünya kapanına... Ya haps oluyor ya yem,kendine en çok kendine zulmediyor.
Rabbimiz "Nefsini kötülükten koru!" diyor. Acele olan için ebedî olacak olana kulak asmamak en derin pişmanlık için yetmez mi?
"Yok, yok. Siz acele olanı seversiniz. Ve ahireti bırakıverirsiniz."(Kıyamet suresi 20.21. ayet meali)
Ayet açık, hasta olduğunu bile bile veya hasta edeceğini bile bile açık bir sofrada tıkanıp,şişecek,kusacak kadar yemek yemeye benziyor sonu düşünmemek...
Ey bizim Rahman Rahîm Rabbimiz bize dünyada da iyilik ver ahrette de iyilik ver. Sarıp sarmalayıp kundakladığım ümitlerim var hem bu dünyada hem ahrette,ancak Sen kavuşturursun ümitlere,sebepler yaratırsın.
Musa(a.s)a açtığın yol gibi,denizde kaybolmasına izin vermezsin,Firavun evinde dahi kurtuluş nasip edersin,rızana al bizi... Estağfirullah el Azîm "Elhamdulillahi rabbil alemin"
@ikraela
0 yorum:
Yorum Gönder