Kendini göremeyen yüz,kendini göremedikçe bilemeyen,tanıyamayan yüz!Yüz kendini özler mi?Kendini özleyen yüz ayna ister.Ayna nesnedir,yansıtıcıdır,anlatır.İnsan her gördüğünü yansıtıcı ve anlatıcı görür ise kendini görür,kendini bilir,kendini tanır.
Kırılmanın sebebleri değişir fakat kendisi değişmez.
Şimdi gülü kıran evimizin akıllı kedisi olabilir mi?
Yok yok zanlı belirsiz.Sabah fecr saati aniden çıkan şiddetli rüzgar yada o rüzgardan korunsun diye acele ile başka bir yere konulması da olabilir.
Sabah gördüm ferahlasın diye bir çay bardağı su verdim.
E eni sonu solacak bu gülüş,olsun... sonra direk kitap arasında kurumaya öyle de güzel.
Yine ya Hû diyor.Her hali ile...
Olur kırılmalarımız,çok da severiz,sevmekten de kırılırız.Olsun, o tatlı güzel gülüşler solar fakat yürekte solmaz,onlar baki...kırılmalar iyileşir,daha çok güçlenir insan...
İnsanın gülü olmalı
Eh işte ağlaya güle bir b/eşikte büyüdüğünü bilmeli...
Kırılmanın sebebleri değişir fakat kendisi değişmez.Kim der "Ben hiç kırılmadım."O "Ben hiç büyümedim."der.
@ikraela
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
0 yorum:
Yorum Gönder