Yusuf'u makamına kavuşturan
Yusuf'un kardeşlerini çölden saraya taşıyan...
İnsanlık dünyalık sermayesine yeterli bedeli asla burada bulamayacak...
"Zaten o az bir şeydi."olacak.
Nefs bu dünyalık değil ki!
Nefs bu dünyada temize de çıkamaz.
İşte gerçek yurt,ahirde haşir sayfasında temize çıkanlar çıkacak...
O çok güvendikleri sermaye Yusufun ikramı olarak yine Yusuf sarayına biletleri olacak.
Dünya çölünde insan ölüme nişanlıyken bir adım ötesinde onu Yusuf'un kuyusu bekler. Salar yüreğini o kuyuya Yusuf'u bulur,fakat o yine değer vermez.Halbuki o değer onun du,değeri bilip değerinin kıymetini bilse yedi cılız duygusu yedi semirmiş duygusunu tüketmeyecekti,yedi kuru duygusunu yedi yeşil başak olacak kabın içinde muhafaza edecekti...
Ne güzel kıssa,kıssaların güzeli diye anılan ve nice misallerin dili ile borç olarak verilen bizin ömrü yaşamaya olan hasretimizde az bir şey görülüyor.Bir asırda olsa...
Hergün sermaye eriyor,sermayemize gerçek bedel Yusuf'umuzu bulmaktır.Değerimizi,göz bebeğimizi Yakupca hasretin beşiğinde,on bir yıldızın güneş ve ayın bu değere secdesinin izinde,kuyunun dibinde,züleyha'nın pençesinde,unutulmuşluğun ahında onun kokusunu yürekten duymaktır,özlemek Onu bilmektir.Tüm sermayeyi onun için tüketmektir...
Bak eriyor sermayemiz,Bir yaprak daha düştü örümüzden.Sonu Yusuf'sa tüm düşmelerin ne güzeldir o kıssa... Estağfurullah el Azîm
Elhamdülillahi rabbil alemin.
@ikraela (Yusuf süresinden esin ile kalpten düşen damlalar.)
#Balıkesir
#bandırma
#buğday
0 yorum:
Yorum Gönder