Dün kızımla sinamadaydık.Ressam van Gohg'un hayatını aksettirmeye çalışan filmi seyir ettik.Ruhsal bir hasta görülen sanatçının hayatını...
Bizzat mı yapmışlardı fakat ben mi öyle gördüm bilemiyorum.Gerçekte hasta olanın o ressamın içinde bulunduğu toplumdu.Bu çok net yansıyordu.O kadar hezeyanlar ile kendini aldatan,kendini kamufule eden, uyuşturan bir toplum.Her sahne de içki ve sigara vardı. İçki demek zaten gerçeklerden kaçma eğilimidir,kendini kendinden geçirerek.
Van Gohg da o toplumun içinde varoluş savaşı verirken aslında o toplumun fark edemediği muhteşem bir kainat sergisini fark eden biri olması... fakat bir o kadar da yalnızlık çeken,değerinin bilinmesini isteyen biri...
Sinama bitince "Ah!,İnsan ilk yaratıldığından beri kendi değerinin bilinmesi derdinde...
Hiç kimseler onun değerini bilmeden evvel halbuki ona o değeri veren Rahman Rahîm Allah bildi.Yaratan bilmez mi o değeri ona zaten O üflemişti.Bir cevher olarak toprağın içine gizledi.
Çamur diye görenlerin göremeyeceği o ruhu...
Ah insan!Ne kadar yazık ediyorsun kendine,Allah'ın esma-i hüsnası ile okumayınca hayatı binbir çeşitli hezeyanlara düşüyorsun.Allah'ı esmaları ile tanımayınca Allah'ı uzak görüyorsun.Yalnızlık ateşi ile kıvranıyorsun" diyerek çıktım.
Ah insan keşke insanların gözlerinden aramasa gerçek değerini.Bilse Musa (as) gibi bir yolculukta olduğunu, sabretmeyi öğrenen bir asker. O zaman her şey gerçek iç yüzünü gösterecek,yetim yüreğinin içinde saklı hazineleri eline verilecek.Sabır,tecrübe ve bilgi... çıkarsızca...Sadece Allah'ın rızasını isteyerek...
(7ocak 2018)
@ikraela
#instagramyazılarım
#vangohg
#art
#resim
0 yorum:
Yorum Gönder