Unutmak mesleğimiz mi olmuş?

Unutmak mesleğimiz mi olmuş? dedim.
Rabbimiz unutmak da bir değer Senden bize!
Unutmak yeni bir sayfa açmak gibi..
Yeni sayfamıza yeni yazacağımız işler için kelimelerimize,hatıralarımıza da ihtiyaçlıyız.Dışımızda ki her anımız içimizde ki her anımızın tekrarı ise bu sadece tohum olarak kalmak gibidir.
İç ve dış alemimiz gece ve gündüz gibi...
Bazen iç dünyamız ay'ın güneşi görmesi ile aydınlanması gibi iç dünyamız parlar,iç alemimiz gündüze döner,unuttuğumuz güzel anılarımız bir bir su üzerine çıkar.Sonra kötü anılarımız aradan belirir.Tarlamıza ektiğimizi yiyip tüketecek,onun büyümesini engelleyecek zararlı otlar gibi...Biz yeni sayfamıza o otları taşımayacağız,yetiştirdiğimiz güzel fidanları alacağız,her gün böyle yaparak tarlamız nasıl temiz kalıyorsa günlük yeni sayfamızda yetiştirdiğimiz fidan dallanıp budaklanacak sayfamızda her yeni sayfa ile en güzele doğru yürüyecektir.Meyvesi bazen gölge bazen sığınma bazen tutunma bazen doyurma olacaktır,biz ahire göçsek de o başka zihinlere yapışan iyi anlar olarak infaka devam edecektir.
Eski sayfalarımızda kötü anılarımızın kalbine girip kalbimizi karartmaktan Rabbimizin esma-i hüsnasına tutunalım,zikir zulmetten kurtaran nurdur bize...
Kötü anılar bir etki ile suya düşen akis gibi de.Biz artık geçmiş gitmiş bir hayale düşünme yolu ile dalıp gideriz.O kötü anların içindeyken boğulma hissi de ondandır.
Kötü anıları hatırladığımızda onun içine dalmadan, sadece o kötü an hangi hayra vesile oldu ve ya biz hangi gerçeğin farkına vardık?(bu en güzel hayırdır ya bizim için) sorusunu cevaplamak o kötü anıların karabasan olup üzerimize çökmesinden bir nebze kurtarır bizi,Rabbimizi zikir etmeyi unutmadığımız sürece her an da yüreğimiz aydınlığa kavuşur..Ya Vedûd ey !Ya Vekil ey!Karanlıktan aydınlığa çıkaran Sensin!
Bizi daim zikrin ile Sana kavuşanlardan eyle!Âmin ya Muin ya Mufi Hû!

ikra ela

instagram @ikraela