Bu da mutfağımın penceresi,bir de bu pencereden zikredeyim Rabbimizin bize nimetini!
İlk kendime ait mutfağımda iki pencere vardı, biri oturma odamıza bakardı, belki bir ışık süzülür diye,ikincisi aydınlık adı verilen kuyuya bakardı.Benim evim bodrum katının üzeriydi ve apartman altı kattı.
Yani mutfağım kuyu manzaralıydı.
Kuyunun içinden göğü aramayı öğrendim orada ben!
O iki pencere nadir bir şekilde içerde kandil yakmasam aydınlanıyordu.
Orada isyan ettim ben,kendime"Eğer adam olmayacaksam al canımı Allah'ım" dedim.
Gece "İşte bak Kabe orada!"dediler rüyamda.Geniş bir meydan ve sıra sıra dağ vardı gösterdikleri yerde.
Ne sevindim."Kabeyi görmesemde yolunu gösterdiler bana!"
"Demek ki bende umut var!" dedim.
Karanlık kuyumun içine serdim en çokta seccademi,orada istedim sadece Rabbime kul olmayı!Orada buldum şükrümü,şikayet etmeyi terk ettim.Evime aşımı pişirirken kendimde piştim orada,Bulaşık yıkarken çeşmem Pınarbaşı oldu,tefekkür ettik onunla....şimdi o zindan neydi ki bana?
Elhamdullilah, Estağfirullah...
Sonra batıya bakan mutfak pencerelerim oldu.Gökyüzünü,ağaçları, gülleri,otları görebildiğim.
Şimdi ise doğuya da batiıya da yönelsem şahidim Rabbimizin üzerimizde ki muazzam nimetlerine...
Güneş doğmadan uyanmak ve gerçek yönü bulmak,nerede olursa olsun, ister doğuya bakan yüzde ister batıya, bulmuş ise yüreğin Kabeyi,tefekkür pişirirsin mutfağında. Onun muhteşem düzenine hayran olmamak mümkün mü?
Ya Habir Allah Sen karanlığı aydın edensin,iman ettikten sonra kalbimizi kaydırma!
Ya Vedûd'um ey!Ya Kabıd ya Basıt ey!
ikra ela
instagaram @ikraela
0 yorum:
Yorum Gönder