Kalplerin Sahibi Allah'tır.

Kalplerin Sahibi Allah'tır
Rahman Allah'a şükür,Vedud O Kerim O Halim O Habir O Sabur O Hadi O...O ki Kur'an-ı Muhammed(s.a.v)in kalbi ile ikram etti bize.Yağmur olup yağsın kurumuş,çatlamış yüreğimizi sulasın yeniden yeniden bahar tomurcukları açsın diye.

İslam hep daim çiçeğini veren özünü kainata yayan bir ağaçtır.Bahar ile dağıttığı özü meyvelere çevirendir.Tohumlar düşse toprağa,uyusa bir çağ boyunca mevsim bahara döner kardelen gülümser karın içinden.

Toprağın bağrında tohum  Ol emri ile çatlar da uzanır karanlığın içinden. Yusufça uzatır ellerini Rabbinin uzattığı ipe...

Yirmi küsur yıllık Kur'an rehberliğinden hiç mahsun olmadım.Demet demet topladım çiçeklerimi.

Allah'ın Nur'unu zalimler asla söndüremeyecek.Yaptıkları zalimlikler alınlarında leke yüreklerinde ise yangın olarak kalacak.

İkindi vaktine kavuşmuş ömrüm şahittir ki:

 Altılı yaşlarımdaydım bir komşumuz televizyon almıştı evine ...

Zorla izin alıyoruz annemizden çizgi film varmış.'Vikingler':)Yayını mahallenin çocukları ile en sesiz halimizle pembe pembe seyrettik.Ne muhteşemdi... hayretler de yüzerken çizgi oyun bitti..E sonra tabi bizim de televizyonumuz olsun ağıtları:(

Arkadaşının evinde yeni bir şey varsa en çokta çocuk gururuna dokunur .En son babam almış olmalıydı mahallede televizyon ekranını.

Yalvar yakar istediğimiz televizyonun başına oturmaz mı büyükler:''Hadi uyumaya''

Uyuyun büyükler,unutun kendinizi ,unutun çocukları,gündüz iş'te gece tv ekranına bağlanmış kalpler...Kur'an örtüsüne bürünmüş mahcur duvardaki çivide...

Biz ki yetmişli yılların nesilleri Kurtuluş savaşı zamanı çocukların çocuklarının çocukları.

Savaş sonrası halkın içinde bir garip,yetim büyüyen dedem;Sevgi dolu, sukut eden tebessümü ile hatırladığım.En çokta uzun kıyafetler giydiğimde ki sevinci mıh gibi içimde.İçimde ki inanç mıhını ilk o mu vesile oldu bilmem.

Bir de onu hep üzümlerin olduğu mevsimde,bağdan getirdiği sarı salkımlı üzümlerle hatırladığım.

Dedemin babası savaşa gidip geri dönmemiş.Sarıkamış şehitlerinden diye biliyoruz,Yetim,sessiz,mahcup,inançlı bir de  sabah namazı caminin sobasını gider hep o yakarmış.Ümmi ki ne ümmi.Okuması yazması yok.Fakat inancı ile hali ile okutuyor yazıyor yüreklere.Babam yetimin oğlu bir de öksüz kaybetmiş anneciğini daha on sekiz aylıkken.Yengesi büyütmüş onu,sevgi ile de bakmış yürekten.Hep sevgi ile anar onu.

Babam kırk dörtlü yılların çocuğu,öksüz hemde fakirlik.''Bir sene buğday bulunmadı nohut yedik''derdi.Dokuz yaş da çırak olmuş akücü bir adama.

Bu konular uzun gelelim esas meseleye...

Bunca olan olaylar,yetimler,öksüzler ve devrimizde halen zalimin zalimlikte ısrarı.Halen yetimler,halen öksüzler,halen kıyıya vuran bebekler kıyıya vuran vicdanımız.

İnsanları kafese koyar,istediğimizde uçurur,istediğimiz de konuştururuz,kuru tohuma öyle alıştırırız ki takla atarak bize geri dönerler iddiası...

Biz atalarımızdan hazır konduk Müslümanlık sofrasına,ne bulursak nasiplendik.Batılı göre göre kalbimiz Hakka koşuyor,Hakkı seviyor,Hakkı arıyor.

Vallahi imtihan dünyası seçiliyoruz,iyi kötüden hak batıldan ayrıldığı,..

Vallahi Rabbim koruyor esirgiyor gerçekten doğru yolda olmak isteyen takva sahiplerini.

Zalimler zannediyor ki uyutuyorlar.Zalimler kendi zihniyetleri ile eğitince insanlar o yola adapte olacak zannediyorlar.

Dedem bir ümmi olduğu halde hali ile Allah'ın sevgisini aksettirdi  biricik oğluna.Babam bir okur yazar olduğu halde,çocukken Kur'an bilgisi olmadığı halde,bir zamanlar dini kullanan iki yüzlü münafıkların yüzünden Kur'an-a sırt çevirdiği halde imanı buldu,Kur'an-a sarıldı.Zorluk çeke çeke iman sağlam bir mıh gibi dahada kuvvetli çakıldı yüreğine.

Biz yetmişliler;Allah'a inanmayı sadece Allah'ın varlığına inanmak gibi  gösterilen algı ile çevreden büyüdük.İşte yalan söyleme,ahlaklı ol,ibadetin gizli olsun vb.

Toplumda itibar sahibi olabilmen için ise en başta çok süslü,temiz,gayretli olman gerek,kızların eğitimli olması pek önemli değildi o zamanlar.Şimdilerde revaçta öğretmen kızlar...öğretmen olduğu için değil,itibar için,maaşı için yazık.

Ve baktık insanların bir çoğu Allah var diyor,fakat Allah yokmuş gibi hareket ediyor.Allah var diyor hesap günü olmayacakmış gibi rahat çerez çıtlıyor.Allah var diyor,Maşallah,inşallah diyor kelimelerin anlamından bihaber.

Birileri bize Kur'an anlayarak okuyun dedi diye biz alıp okumadık biz kalbimizle tozlu dolaplardan Rabbim bana ne diyor,ben nasıl hesap günü yüzüme nasıl bir yüz bulacağım diye yöneldik. Tabiki Allah'ın yöneltmesi ile.

Benim Rabbim Allah'tır.

Bataklığın içinde bir çiçek açmış olsa bataklıktan önce çiçeği görürüz değil mi?

İşte ne kadar da bataklık etseler dünyayı,batılın içinde doğruluğu arayan Hakkı görüyor.Yusuf(a.s)gibi kuyuda olsa susayan birinin elinin vesilesi ile de olsa çıkartılıyor.Canına üç kuruşluk değer biçilse,köle edilse Züleyha'ya, o yine sırtını çeviriyor batıla,hak olmayana,hakkı olmayana.

Firavun Musa(a.s)ı kucağında büyütse de kendi batıl zihniyetini Musa'nın yüreğine aks ettirebildi mi?Asla olmayacak.Kalplerin sahibi Allah'tır.Kalbin'i duyan tek Allah'tır.Kalbini bileni unutursan kendini unutursun.Kalbine zulmetme,o ancak Allah'ın zikri ile huzuru bulur.Kalplerin sahibi takva üzerinde olanları bilir.Takva sahipleri bir zaman Kefh sakinleri gibi olsa da uyandırılacaklardır.

Tek uyandıran Allah'tır.

Sınav olduğumuz Dünya denizinin cicisine bicisine dalarak yüzmemiz yüzümüzü,yüzümüz ile yüzleşeceğimiz günü unutturur.

Kalbini dünyanın oyunları ile oyalamak bir asrın ziyanıdır,hüsrandır.

''(Onlar şöyle yakarırlar): “Rabbimiz! Bizi hidayete erdirdikten sonra kalplerimizi eğriltme. Bize katından bir rahmet bahşet. Şüphesiz sen çok bahşedensin.”

                                        A'li İmran suresi 8.ayet.                   

سُبْحَانَ رَبِّكَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَ

وَسَلَامٌ عَلَى الْمُرْسَلِينَ

وَالْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ

                         Saffat suresi180.181.182.

                                                                           ikraela

                                                                       @ElaIKRA