Hepimiz tertemiz bir kalp ile Dünya'ya geldik.
Fakat imtihan dünyası,Yağmur ve bebek yeryüzüne düşerek kirlenir.Kirinden arınmak isteyen yeniden saf haline döner ve yükselir..Yağmur ''ben temizim'' deseydi, akmasaydı yeryüzüne, içinde ki öz bilinir olunmayacaktı.
Dünyaya saf düşen bebek kirlendikçe temiz olmayı öğrenecek,öğrendikçe içindeki özü ortaya çıkacak.Bize düşen bu zorlu yolda çocuklarımızı başıboş,yetim bırakmamaktır.
İnsan ister istemez çocukluk döneminde bir sürü çöpü bilinç altında biriktirir.
Önümüze hangi yemek koyulmuşsa onu yemek zorunda kalırız.Beğeniriz,beğenmeyiz fark etmez beslenmemize göre şekilleniriz.
Ne kadar kötü beslenirsek bünye o kadar zarar görür.
Çöpler zihnimizde birikince,kalbimiz bozulup allak bullak olur ve hakkı batıldan ayıramaz hale gelir.
O zaman o çöpler süpürülmeli,
Süpürülünce de gözle görünmeyenlerin temizlenmesi için iyice bir silmeli...
Tabi ki aşırıya gidip tuz ruhu dökmeden,aşındırmadan silmek,kağıdı hırpalamadan iyi bir silgi ile silmek gerek.
Aklımızda ne kadar hak bilgiler olursa kalp aynamız o kadar parlak olur.Akılda ki her çöp görüntü,bilgi kalp aynasına yansır ve aynayı kirletir.
Bütün yaşanmış kötü anıları,kötü duyguları silmek gerek,sabah'a uyanmak gerek...Fecr'e...
Gülümsemek gerek güneş'e,tam için de olmalı...Kalbin de gülümsemeli güneş...Nur'u yudumlamalı...
Gece ise kalbimiz güneş doğa bilmelidir özüne...her ne yaşandı ise karanlığını soyup atmak,çıkarmak içinde ki beyaz ipliği.O iplik o yaşanan dan aldığımız hak öğüttür.O hak öğüt zihinde kalmalı.
Tövbe etmeli,''hataları düzelteceğim,bir yanlış yapan var ise ona ortak olmayacağım,arzularımın peşine düşmeyeceğim,akrabam dahi olsa hak olanı konuşacağım vs.''
Karanlığın içinden hak olanı seçmek ve hakkı yapmak siyahın içinde beyazı görebilmektir.
O beyazı görmek günahları artık silmeye başlamaktır.Süpürüp silmek evimiz gibi kalbimizin de aydın ve Nur'un içinde parlaması dır.
Kirleri kalbe almama azmi aydın tutar kalbi.
Kirleri kalpte tutmak çöplüğe çevirir kalbi.Nefes alamaz kişi,patlamaya hazır bir bombaya döner.Çöp patlamalarına bir zamanlar şahit olmuştuk..Aynısıdır,zihinde biriken kirli bilgiler kalbi bozar.
Peygamberimiz der ki;
“Dikkat edin! Vücutta
öyle bir et parçası vardır ki, o iyi/doğru/düzgün olursa bütün vücut
iyi/doğru/düzgün olur; o bozulursa bütün vücut bozulur. Dikkat edin! O,
kalptir.” (Buharî, İman, 39)”
Demek ki kalbimizi bozmamız bütün bedenin bozulmasına sebep olur,biyolojik olarak da,manevi olarak da bu bir gerçektir.
Kalp aynadır,duygularımızı dışarıya yansıtır,dışarı da ki duyguları içeriye taşır.Ayna ne kadar lekelenir,kirlenirse o kadar görüşü bozulur.
Kalbinle hissettiğin şeyi düşünüp idrak edebiliyorsan onu ifade etmenin mutlaka bir yolu bulunur.
Çöp biriktirmiş bir zihniyetin yanında olmak onun yaptıklarının kokusunu üzerinize sindirir.O kokuyu içine çeken bulanır...bunalır.
O çöp ortamından uzak olmak gerek,çöp ortamı oluşmaması için gerekli ortamlar hazırlamak gerek.
Gün doğumu ile nefeslenmek gerek,abdest ile bütün kirlerden var gücümüz ile arınacağımızı kendimize hatırlatmamız gerek.
Su ile hatırladıkları mızı,beden dilimiz ile de hatırlayıp,nefsimizi çıkacağımız istikamete hazır etmemiz gerek.
Yüreğimize,aklımıza Kur'an-dan aldığımız öğütler ile talimat verip,bütün şer üfleyenlerin karanlığından korumamız gerek.
Allah'ı zikrederek kalbimiz aydınlanır,Allah'ın Nurları ile gerçeği görür,gerçeğe yürürüz.
Kalbinde ki kirleri süpürenlere selam olsun.Yağmur gibi olup rahmet çiçeklerinin açılmasına sebep olanlara selam olsun.Yağmur gibi kirlense de saf haline dönenlere selam olsun.
İkraEla
@ElaIKRA
0 yorum:
Yorum Gönder